Međunarodna aktivnost Vrhovnog Saveta Srbije uglavnom se realizuje kroz učešće u radu „Alijanse Vrhovnih Saveta Sveta“ i negovanje prijateljskih odnosa i saradnje sa Vrhovnim Savetima koje okuplja ova organizacija. Od 11 do 14-og oktobra 2012-e godine u Napulju je održan VII međunarodni skup Vrhovnih Saveta okupljenih u ovu alijansu. Ovakvo zajedničko okupljanje organizuje se svake dve godine a učesnici su delegacije na najvišem nivou, odnosno na čelu svake delegacije je po pravilu Grand Komander, kojeg prati još nekoliko uglednih članova Vrhovnog Saveta jedne zemlje. Čanovi ove alijanse su uglavnom Vrhovni Saveti proistekli iz Vrhovnog Saveta Francuske osnovanog 1804-e godine. Među prethodnim skupovima ovog karaktera, po zaključcima koji su doneti i usvojenim deklaracijama veoma su važni oni skupovi održani: 1996 u Parizu, 1998 u Gantu (Belgija), 2001 u Atini, 2004 u Beogradu i 2008 u Sao Paolu (Brazil). 2004-e godine skup u Beogradu održan je u hotelu „Metropol“, organizator je bila VNL Jugoslavije i Vrhovni Savet u kojem je nakon tragične smrti Dragana Maleševića Tapija dužnost Grand Komandera obavljao njegov zamenik Dragutin Zagorac. Ovaj skup je ostao zabeležen i dan danas se pominje u međunarodnim masonskim krugovima, kao jako dobro organizovan i značajan po usvojenim zaključcima. Vrhovni Savet Srbije u Napulju je predstavljala delegacija sastavljena od 4 člana. Pored Suverenog Grand Komandera Dragana Đurića, tu su bili njegov zamenik B.A., zatim M.M. i Č.V.
Rad u dve komisije i zajednički svečani rad
Skup u Napulju imao je radni i svečani deo. Radni deo se sastojao u paralelnom radu dve nezavisne, tematski različite komisije. Članovi delegacija su se podelili u ove dve radne grupe koje su radile istovremeno. Jedna komisija se bavila pitanjima vezanim za ritual i duhovni rad a druga organizacionim pitanjima i institucionalizacijom saradnje između Vrhovnih Saveta.
Komisija koja se bavila pitanjima vezanim za Škotski obred, potvrdila je osnovna načela i skrenula pažnju na zaključake formulisane u okviru prethodnih zajedničkih deklaracija. Nakon diskusije, na kraju rada ove komisije, usvojeno je zajedničko saopštenje u kojem se na primer kaže da: Škotski obred ne treba unificirati i ujednačavati, već da na njegovo jezgro i nepromenjivu suštinu svaka nacija može da doda ili oduzme neki detalj u skladu sa svojom tradicijom i kulturnim nasleđem. Važno je da osnova i suština ostanu iste i naravno, ne sme se ulaziti u izmenu i proizvoljno tumačenje Velike Konstitucije i uslova koji definišu regularnost.
Komisija koja se bavila samom organizacijom usaglasila je načela koja treba poštovati tokom potpisivanja međusobnih prizavanja i ujednačila pristup koji cela organizacija mora da poštuje po pitanju daljeg proširivanje međunarodne saradnje.
U svečanom delu tokom ritualnog rada, trećeg dana skupa, pročitan je izveštaj obe komisije na francuskom, engleskom i portugalskom jeziku i potpisana je zajednička deklaracija. Cela organizacija je u Napulju dobila novo ime i od sada se zove: “Alijansa Vrhovnih Saveta Sveta”.
Vodilo se računa o svakom detalju. Redosled ulaženja u hram je štampan i priložen uz materijal koji su delegati dobili pre početka skupa. Redosled ulaženja u hram je povezan sa godinom osnivanja. Prvi je u hram ušao najmlađi, odnosno najskorije osnovan Vrhovni Savet Meksika (2011), zatim Benin osnovan 2009, Rusija (2008), Rumunija (2006), Češka (2005), Portugal (2004), Španija (2001), Italija (1998), Zapadna Afrika (1989), Liban (1988), Severna Amerika – francusko govorno područje (1987), Kamerun (1981), Gabon (1980), Maroko (1977), Venecuela (1963), Salvador (1960), Bolivija (1960), Filipini (1924), Srbija (1912) i Ekvador (1910). Zatim sledi grupa vrhovnih saveta iz Brazila. Brazil se sastoji od 27 federalnih jedinica u kojima radi ukupno 11 Vrhovnih Saveta. Svi su osnovani 1894-e godine: Santa Katarina, Sao Paolo, Rio Grande-jug, Rio Grande-sever, Pemambuko, Parana, Paraiba, Minas Geris, Mato Groso, Maranao i Ceara. Zatim su u hram ušli: Vrhovni Savet Grčke – osnovan 1872, Mađarske (1871), Paragvaja (1871), zatim idu Haiti (1836), Kolumbija (1833), Belgija (1817) i na kraju Francuska (1804).
Osnovna načela
Poruke i zaključci sa skupa ovaj put nisu bili bili spektakularni i neočekivani, već tradicionalni i uobičajeni. „Alijansa Vrhovnih Saveta“ sveta svoj rad i ulogu međunarodnog tela koje brine o Škotskom obredu zasniva na poštovanju i očuvanju regularnosti definisanih preko sledećih dokumenata:
1. Konstitucije iz Bordoa usvojene 1762. godine. Ova konstitucija je postavila temelje Škotskog obreda i tada bila prihvaćena za važeću od strane svih masonskoh tela, prethodnika budućih Škotskih redova, kako je tada rečeno “na obe hemsfere”.
2. Velikoj Konstituciji iz Berlina koju je 1786 ratifikovao Pruski car, Fridrih Veliki i koja je nakon Nemačke bila prihvaćena na kongresima masona privrženih Škotskom obredu u svim ostalim zemaljama.
3. Zaključcima Kongresa u Lozani iz 1875 godine gde je pored revizije Velike Konstitucije iz Berlina usvojen i čitav niz važnih dokumenata i deklaracija.
Alijansa Vrhovnih Saveta apsolutno poštuje pravilo teritorijalne isključivosti i u jednoj zemlji priznaje samo jedan Vrhovni Savet. Zanimljivo je da međunarodna saradnja Vrhovnog Saveta Francuske i okupljena alijansa nisu apsolutno kompatibilne sa međunarodnom saradnjom koju sprovodi Velika Loža Francuske. Na primer, GLdF u okviru međunarodne asocijacije GLUdE u Italiji sarađuje sa Velikom ložom “Serenissima Gran Loggia d’Italia” sa sedištem u Rimu, dok Vrhovni Savet Francuske u Italiji priznaje Vrhovni Savet koji je nadogradnja Velike Lože: “Gran Loggia Massonica Generale Italiana” sa sedištem u Napulju. Slična je situacija i u Libanu i Maroku, odnosno u GLUdE su jedni a u Alijansi Vrhovnih Saveta masoni iz druge Velike Lože. Ipak uglavnom se saradnja jurisdikcija-obedijencija poklapaju.
Vrhovni Savet Francuske
Najstariji učesnik na ovom skupu je naravno Vrhovni Savet Francuske. Na dan 1.juna 2012, jurisdikcija Vrhovnog Saveta Francuske brojala je 8.263-je braće, organizovanih u 215 loža Usavršavanja, 90 Ogranaka odnosno loža Ružinog krsta i 48 Areopaga. Sa 8.263 slobodna zidara ova jurisdikcija je po brojnosti mnogo veća od većine obedijencija u Evropi. Ako grubo uporedimo, Francuska je po broju stnovnika negde oko 8 puta veća od Srbije. Jurisdikcija Vrhovnog Saveta Srbije bi u toj srazmeri trebala da broji oko 1000 masona odnosno trebala bi da ima 25 loža usavršavanja. Međutim, mi smo i pored ove činjenice ipak ponosni na jurisdikciju koju čini oko 70 masona i 2 lože usavršavanja. To je najveći broj ikada postignut u Srbiji od raktiviranja masonerije 1990-e godine i jedina ikada formirana prava jurisdikcija.
Istorija slobodnog zidarstva kaže da se obično krene sa ložama, uspostavi Velika Loža kao kapa ložama na prva tri stepena u obedijenciji, zatim se formira Vrhovni Savet, a onda Vrhovni Savet uspostavlja pojedine lože na višim stepenima u okviru svoje jurisdikcije. Međutim u istoriji ima i drugačijih primera i ne retko se dešavalo da jurisdikcija ostane bez obedijencije pa da započne formiranje plavih loža i uspostavi novu obedijenciju krećući od nule. Od jurisdikcije ka Velikoj Loži je proces koji se dogodio jednog trenutka u Francuskoj 1894-e godine a u određenom smislu i u Srbiji 1919-e godine.
Na slici dole je slika učesnika pred svečani ritualni rad, izveden poslednjeg dana druženja u Napulju.
Brat Č.V., Solomonov Hram, Niš